Αν η μισή μου καρδιά…

Έχω την εντύπωση ότι δεν πρόκειται ποτέ να το αποβάλω αυτό το, πως να το πω τώρα… αυτό το αίσθημα της έκπληξης και αμηχανίας των πρώτων λεπτών μετά από επιστροφή σε ελληνικό έδαφος. Κάθε φορά είναι λες και δε το έχω ξανακάνει. Τώρα όμως έγινε τόσο απότομα, που μου ήρθε σαν ένα μικρό σοκ.

Δεν είναι τόσο η αλλαγή της γλώσσας – αν και ήταν αστείο εγώ να λέω hello στην αεροσυνοδό των ουγγρικών  αερογραμμών κι εκείνη να απαντάει, γεια σας. Είναι τα τόσα πολλά, μικρά και μεγάλα, που κρύβονται πίσω από τις λέξεις. Από τα καθημερινά σχέδια των παιδιών στο check in που περιλάμβαναν καφέ, τάβι, βόλτα, κουβέντα με τον παππού, μέχρι το συνεχές «κλείσε τα μάτια σου, τίποτα δεν είναι» του ζευγαριού από το πίσω κάθισμα, είναι η τρομακτική οικειότητα όλων αυτών που κάθε φορά με πιάνει αδιάβαστο. Θα μου πεις, δεν πας για καφέ στο Λονδίνο; Πάμε για καφέ στο Λονδίνο, αν και τώρα τελευταία πάλι το κόψαμε το άθλημα, αλλά η όλη φιλοσοφία είναι διαφορετική νομίζω. Όχι γιατί αντί για το Θησείο, πίνεις καφέ στο Soho, αλλά γιατί εσύ έχεις αρχίσει να προσαρμόζεσαι στο ‘Soho’ και ότι αυτό αντιπροσωπεύει. Και όπου «προσαρμόζεσαι», μπορείς να βάλεις σκέφτεσαι, ζεις, αντιλαμβάνεσαι, συμπεριφέρεσαι…

Δεν το  λέω απαραίτητα για καλό, προς Θεού. Έχει  κι αυτό το τίμημά του. Είναι η απώλεια αυτής της οικειότητας, το κλείσιμο – λιγότερο ή περισσότερο – σε ‘σένα, το πως αντιμετωπίζεις τους  ανθρώπους γύρω σου. Είναι αλλαγές που γίνονται αργά αλλά σταθερά, χωρίς να το παίρνεις χαμπάρι, ώσπου μια μέρα βγάζουν ανακοίνωση στο μετρό οτι θα καθυστερήσει γιατί κάποιος έπεσε στις ράγες, κι εσύ κοιτάς εκνευρισμένος το ρολόι, σκεφτόμενος, γαμώτο θα αργήσω στη δουλειά.

Έχω την εντύπωση ότι δεν πρόκειται ποτέ να το αποβάλω αυτό το αίσθημα του που είμαι και του που (νιώθω να) ανήκω. Αυτό που έχεις δυο σπίτια, δυο χώρες, δυο time zones! Κι όσο περίεργη κι αν είναι κάθε φορά η επιστροφή άλλο τόσο δύσκολη είναι η συνειδητοποίηση ότι κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσεις. Θέμα δύσκολο και κουβέντα δίχως τέλος. Άσε που δεν προλαβαίνω να γράψω κάτι άλλο. Έχει ανάψει η φωτεινή επιγραφή προσδεθείτε.

~ από writersblokc στο 29 Δεκεμβρίου, 2009.